Kapelusze z żab

KAPELUSZE Z ŻAB

Z cyklu: O misiu Marianie i koniu Stefanie...

Misiek Marian i koń Stefan,

wymyślili sprytny plan!

Kapelusze upleść chcieli,

jakich nigdy nie widzieli!

Więc na łąkę się udali,

żab zielonych nałapali!

Marian straszliwie je splątał,

Stefan sznurem je powiązał!

Chodzą obaj, zęby szczerzą!

Sami w swój talent nie wierzą!

Kapelusze mamy modne:

duże, śliskie i wygodne!

I do tego nam kumkają!

Zieleniami zachwycają!

Żaby piszczą, kwiczą, płaczą!

Już wolności nie zobaczą!

Słyszy to koza Ludwika,

co koziołki często fika!

Wnet łobuzów dwóch złapała,

 kazanie im wykrzyczała:

Wy hultaje! Okrutnicy!

Zamknę was w mojej piwnicy!

Jak możecie więzić żaby?!?

One nie są do zabawy!

Tak jak wy to żywe stwory,

a z was prawdziwe potwory!

Słonia Zdzisia tu zaproszę,

on z was zrobi wnet bambosze!

Zobaczymy co powiecie,

jak pod Zdzisiem ugrzęźniecie!

Obaj zbledli, posmutnieli,

kapelusze szybko zdjęli.

Koza żaby uwolniła,

a łobuzów pouczyła:

Kto na Ziemi zamieszkuje,

to co żyje niech szanuje!

Milusiakowo poleca również wierszyk:
Niesforny koala Marian

Tekst: Ewa Dafner

Niesforny koala Marian

NIESFORNY KOALA MARIAN

Z cyklu: O misiu Marianie i koniu Stefanie...

Miś koala, zwany Marianem,

pobił się w szkole z koniem Stefanem!

Mama Misiowa rwie sierść z czoła:

Któż to takiego stworzył potwora!

Koala Marian, z podbitym okiem,

spogląda na nią zdziwionym  wzrokiem.

Mamo kochana nie wiesz wszystkiego:

To Stefan mnie gonił do upadłego!

Łapki mam małe, ledwo mu zwiałem!

Lecz potem nagle oprzytomniałem:

Nie będę bał się konia Stefana,

więc mu związałem sznurem kolana!

Stefan zezłościł się niemożliwie,

lecz spojrzał na mnie jakoś tchórzliwie!

To ja go kopnąłem, ogon związałem

i do kącika szybciutko pognałem!

Stefan zaś płakać zaczął straszliwie:

że go pobiłem niby dotkliwie!

Przybiegła nasza wychowawczyni

i takie do nas uwagi czyni:

Misiu Marianie co ja mówiłam?

Czego Was w szkole dziś nauczyłam?

Przemoc to nie jest sposób na życie,

więc teraz obaj się przeprosicie!

Marian zatroskał się niesłychanie:

Przykrość sprawiłem nie tylko mamie!

Nasza kochana wychowawczyni,

patrzeć nie może na te wyczyny!

Od dzisiaj wszystkim obiecujemy:

Już żadnej bójki nie zmontujemy!

Będziemy w zgodzie, od teraz, żyli

i w naszej szkole przyjaźń szerzyli!

Tekst: Ewa Dafner

Miau i Hau

MIAU I HAU!

Kotek Miau i piesek Hau -

 kumplami byli na schwał!

Miau spać zawsze chciał!

Miau! Miau! Miau!

Hau psocić tylko chciał!

Hau! Hau! Hau!

Miau kłębek wełny miał,

nim się tylko bawić chciał!
Miau! Miau! Miau!

Hau też wełnę chciał,

więc często kłębek brał!

Hau! Hau! Hau!

Miau wpadał wtedy w szał!

I kłębek wełny rwał!

Miau! Miau! Miau!

Hau! Hau! Hau!

Głośne to harce były,

sąsiadki się skarżyły!

Lecz wtedy wpadał pan

i na rozmowy obydwu brał!

Niegrzeczny kocie i psie:

Opamiętajcie się!

Miau miauczał: Miau…

Pies szczekał: Hau…

A pan porządek w końcu miał!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.radiobajka.pl

Troskliwy budzik

TROSKLIWY BUDZIK

Dzwonił budzik śmiesznie skacząc:

Wstawaj śpiochu! Dzień czas zacząć!

Nie przestanę dzwonić głośno!

Ja się wykazuję troską!

Gdy nie wstajesz na wołanie,

nie masz czasu na śniadanie!

W biegu zawsze się ubierasz,

śmiesznie nogami przebierasz!

Pośpiech to kiepski towarzysz,

może w końcu to rozważysz!

Gdy usłyszysz budzik z rana,

wstawaj więc bez ociągania!

Mam dla Ciebie jeszcze radę,

zanim wpadnę pod szufladę:

Nowy dzień to przygoda,

a pobudka to nagroda! 

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: Eve Daff

Ram, tam, tam

RAM, TAM, TAM!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Niezły pomysł dzisiaj mam:

Stanę sobie na mej głowie,

coś śmiesznego wam opowiem!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Mieszkał w lesie pewien klaun!

Na jagody, grzyby chodził,

dziwne rzeczy z nimi robił!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Jagodami żonglował ten klaun!

Z borowików robił figurki,

muchomorom szył mundurki!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Podgrzybki w paski malował klaun!

Maślaki czesał szczoteczką,

a kurki czyścił ściereczką!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

W głowie już bałagan mam!

Koniec tego bajdurzenia,

moja głowa chce wytchnienia!

Ram, tam, tam!

Plim, plum, plam!

Dla was też zadanie mam:

Narysujcie klauna w lesie,

który grzyby w koszu niesie!

Ram, tam, tam! 
Plim, plum, plam!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.gopixpic.com

Miś Pluszatek

MIŚ PLUSZATEK!

Miś Pluszatek ma pięć latek,

niezły z niego jest gagatek!

Co dzień do przedszkola chodzi,

misiowej grupie przewodzi!

To dopiero jest gromadka -

dla pedagoga wielka zagadka!

Jak dzikuski wciąż brykają,

głośno krzyczeć nie przestają!

Często Pani wkracza do boju:

Koniec szaleństwa! Chwila spokoju!

A Ty, Pluszatku, mały gagatku,

usiądź na miejscu dla pięciolatków!

W przedszkolu różne rzeczy robimy,

ale tak głośno nie krzyczymy!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: A.J.

Pytalski pytajnik

PYTALSKI PYTAJNIK???

Znaki interpunkcyjne dość miały pytajnika,

ten nic nie robił tylko się pytał!

Dręczył wszystkich od rana:

Dlaczego mnie nie ma na końcu każdego zdania?

Kropka słuchać go już nie chciała,

więc na końcu wielokropka się schowała...

Przecinek i średnik też go unikali -

gdzie tylko mogli to się ukrywali.

Tylko wykrzyknik wykrzyczał bez wahania: 

A KTO CHCIAŁBY ZADAWAĆ TYLKO PYTANIA!!!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.pixabay.com

Rok i jego tok

ROK I JEGO TOK...

Styczeń z lutym mają problem -

z marcem jest im niewygodnie!

Bo u niego jest jak w garncu -

zima lub wiosna w natarciu!

Kwiecień z majem się wspierają,

razem wiosnę rozkręcają!

Czerwiec lato niesie w darze,

które lipcowi przekaże!

Ten wraz z sierpniem z dumy pęka:

My wakacje mamy w rękach!

Wrzesień smutny nieco bywa -

on do szkoły wszystkich wzywa!

A październik z listopadem -

prześladują nas opadem:

liści, deszczu oraz śniegu,

bo nadciąga zima w biegu!

A na koniec grudzień mamy -

ten śniegowe ma bałwany!

To ostatni miesiąc w roku,

więc się szykuj do przeskoku!

W Nowy Rok wesoło wskakuj!

I ze styczniem powiwatuj:

Sto lat! Sto lat! Nowy Roku!

Zostań z nami jak co roku!

Tekst: Ewa Dafner

Leniwiec Teodor

LENIWIEC TEODOR

Leniwiec Teodor był zarozumiały, 
wszystkie zwierzaki o tym wiedziały! 
Często usłyszeć można było w lesie, 

jak Teodor zachwyty na swój temat plecie:

Prowadzę życie nadrzewne,

nic innego mi nie potrzebne!

Przemieszczam się grzbietem w dół,

zwisając z gałęzi jak bajkowy stwór!

Jestem roślinożercą wyborowym,

mieszkam w lesie równikowym!

Pyszczek mój to same słodkości,

każdy mi go w tropikach zazdrości!

Pazury mam piękne i długie,

lecz nimi w nosie nie dłubię!

Teodora sierść najpiękniejsza w lesie,

takich barw nigdzie nie znajdziecie!

Podpełzła do niego mała gąsienica 

i słucha jak Teodor sobą się zachwyca!

Posłuchała chwil parę, wzniosła oczy do góry:

O rety! Jakie ten Teodor wygaduje bzdury!

Leniwcowi nosa utrzeć chciała,

więc mu do uszka wyszeptała:

Zarozumiały to ty jesteś niesłychanie,

ale powiem ci coś na pożegnanie:

Może ci ten czy tamten trochę zazdrości,

ale nigdy nie zostaniesz MISTRZEM PRĘDKOŚCI!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.cinemacabra.pl

Boczek na boczku

BOCZEK NA BOCZKU

Boczek na boczku się położył,

nakrył słoninką i sen go zmorzył.

Śnił o takim na świecie porządku:

Każdy ma boczek w swoim żołądku!

Lecz przerwano niespodziewanie

to smaczne boczku leniuchowanie!

Ktoś zauważył: 

Boczek się usmażył!

Boczek głośno zaskwierczał zniesmaczony:

Znowu dodatkami zostanę przygnieciony!

Kilka jajek mi dołożą, zasypią przyprawami!

I nie boczkiem się zachwycą, 

tylko jajecznicą z dodatkami! 

Tekst: Ewa Dafner

Dżdżownica Jadwiga

DŻDŻOWNICA JADWIGA - wierszyk co morał skrywa :)

Dżdżownica Jadwiga przed lustrem stała i narzekała:

Jestem taka pospolita: ciało obłe, barwa jednolita!

Co to za życie - takie nieciekawe…

Chyba na nowy wygląd postawię!

Do znanego stylisty się udała,

cała okolica go podziwiała!

Żuk Sylwester był ekspertem od mody,

zawsze do udzielania porad gotowy:

Cóż ja widzę moja Droga!

To co nosisz - to nie moda!

Proponuję z mojej kolekcji berecik -

w nocy fantastycznie powinien świecić!

Koniecznie sukienkę wyszczuplającą

i mocno talię podkreślającą -

w amarantowym wszystko kolorze,

do tego dodatki jeszcze dołożę:

paseczek plecionka - wykonała go Zenobia stonka,

kolczyki długie świderki - z butiku modliszki Anielki.

Dżdżownica z zachwytu oniemiała!

Wszystko, co żuk polecił, pozakładała!

Wraca Jadwiga do domu dumna jak paw,

mijając, sprężystym krokiem, pobliski staw…

Krzykliwie ubrane stworzenie wędkarz wypatrzył!

Jadwigę złapał i na haczyk swej wędki zahaczył!

I tak Jadzia przynętą została,

a od karpia Zdzicha usłyszała:

Cudaczny wygląd uroku nie dodaje, 

a czasem przyczyną kłopotów się staje!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.nicepng.com