DZIURA I DŻDŻOWNICA
Weszła dżdżownica na wielką górę,
zobaczyła w niej czarną dziurę.
Koniecznie wejdę do dziury środka,
gdyż dociekliwa ze mnie istotka!
Jak pomyślała, tak uczyniła -
początek ciała do dziury wsadziła.
W dziurze jak to bywa w dziurze -
ciemno na dole, ciemno na górze.
A dżdżownica, zwinna pierścienica,
dziurą się szczerze i długo zachwyca:
Ta dziura jest piękna, wyjątkowa!
Calutki dobytek tutaj schowam!
Takiej dziury wieki szukałam,
w końcu dostałam to co chciałam!
Czasami w życiu niewiele trzeba,
by szczera radość dotknęła nieba!
Tekst: Ewa Dafner
Grafika: www.colorearya.com i Eve Daff
