Dżdżownica Jadwiga

DŻDŻOWNICA JADWIGA - wierszyk co morał skrywa :)

Dżdżownica Jadwiga przed lustrem stała i narzekała:

Jestem taka pospolita: ciało obłe, barwa jednolita!

Co to za życie - takie nieciekawe…

Chyba na nowy wygląd postawię!

Do znanego stylisty się udała,

cała okolica go podziwiała!

Żuk Sylwester był ekspertem od mody,

zawsze do udzielania porad gotowy:

Cóż ja widzę moja Droga!

To co nosisz - to nie moda!

Proponuję z mojej kolekcji berecik -

w nocy fantastycznie powinien świecić!

Koniecznie sukienkę wyszczuplającą

i mocno talię podkreślającą -

w amarantowym wszystko kolorze,

do tego dodatki jeszcze dołożę:

paseczek plecionka - wykonała go Zenobia stonka,

kolczyki długie świderki - z butiku modliszki Anielki.

Dżdżownica z zachwytu oniemiała!

Wszystko, co żuk polecił, pozakładała!

Wraca Jadwiga do domu dumna jak paw,

mijając, sprężystym krokiem, pobliski staw…

Krzykliwie ubrane stworzenie wędkarz wypatrzył!

Jadwigę złapał i na haczyk swej wędki zahaczył!

I tak Jadzia przynętą została,

a od karpia Zdzicha usłyszała:

Cudaczny wygląd uroku nie dodaje, 

a czasem przyczyną kłopotów się staje!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.nicepng.com

Obiadek

                                       

OBIADEK - wierszyk smakowity :)

Dziś na obiad, mniam, pyszności,

zupa krem z rozmaitości:

dwie marchewki, trzy ziemniaki,

pół cebuli, dwa buraki!

Wszystko pięknie połączone 

i koperkiem oprószone!

Oprócz zupy, drugie danie,

będzie dzisiaj podawane!

Są ziemniaki gotowane,

pysznym sosem polewane!

Do ziemniaczków mięsko będzie,

jego zapach czuć już wszędzie!

Mięso piekło się w warzywach,

mnóstwo smaku w nim się skrywa!

By obiadek stał się zdrowy,

dorzuć bukiet kolorowy:

z warzyw świeżych, pokrojonych,

odpowiednio przyprawionych!

Do popicia, po obiadku,

kompot z owocową wkładką!

Nieco posłodzony miodem,

tryskający samym zdrowiem!

Dla każdego to obiadek,

wie to wnuczek, tata, dziadek!

Więc zajadaj go ze smakiem,  

nie zostaniesz chuderlakiem!

Tekst: Ewa Dafner

Stonka i biedronka

                                   STONKA I BIEDRONKA 

Przy lesie, na łące, 

awantura wielka!

Żuk ukradł biedronce

kropki ze skrzydełka!

Przykleił je osie,

co ma wszystko w nosie!

Ta się oburzyła,

żuka przegoniła!

Kropki sprzedała,

mucha je zabrała!

Dała je stonce,

zamiast dać biedronce!

Stonka popatrzyła,

trochę się zdziwiła:

Te kropki są niemodne!

Mam paski wygodne!

Kropki spakowała,

ogłoszenie napisała:

Uwaga biedronki!

Wiadomość od stonki!

Która kropek poszukuje,

niech do mnie przylatuje!

Przybyły biedronki 

z calusieńkiej łąki!

Każda twierdziła,

że kropki zgubiła!

Tylko jedna stała

i strasznie płakała:

To są moje kropki! Chlip…

Zachłanne biedronki! Chlip…

Wszystkie kropki macie! Chlip...

A po cudze sięgacie! Chlip...

Odezwała się stonka

widząc to łez morze:

Kto zachłanny bywa,

udławić się może!

Zawstydzone biedronki,

uciekły od stonki! 

A kropki odzyskała 

ta co ich nie miała!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.how-to-draw-cartoons-online.com

Warzywkożercy

WARZYWKOŻERCY - wierszyk dla niejadków warzywkowych :)

Uśmiechnięte buzie mają,

ci co warzywka zjadają!

Moc witamin w nich się kryje!

Kto je wcina długo żyje!

Pomidorki, ogóreczki,

rzodkieweczki, marcheweczki!

Wszystko świeże, kolorowe,

pyszne, no i bardzo zdrowe!

Więc każdego dnia od dzisiaj:

Jedz warzywa, nie wybrzydzaj!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.vectordiary.com

Kanapeczki

KANAPECZKI - wierszyk śniadaniowy :)

Kromka chleba, pół bułeczki,

będą pyszne kanapeczki!

Świeże masło i pachnące -

wyląduje dziś na kromce!

Na masełko plaster szynki -

od różowej, wiejskiej świnki!

A na szynkę ser wędruje:

żółty, w dziurkach się lubuje!

Pomidorek ser przykrywa

i rzodkiewki zaraz wzywa!

Na rzodkiewki szczypior spada,

szczypta soli ich dopada!

Tak kanapka nam powstała!

Zdrowa, pyszna, doskonała!

Więc zajadaj ją kolego! 

My życzymy Ci: Smacznego!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.stylowi.pl

Bałwankowe smutki

BAŁWANKOWE SMUTKI - wierszyk o bałwanku krótki :)

Pan Bałwanek stał samotnie, 

tuż przy drzewie, przed mym oknem.

Smutną minę miał od rana:

Ciężkie życie jest bałwana!

Sam tu stoję, dwa tygodnie,

mało kto pamięta o mnie!

Patrzę, patrzę na bałwanka:

Przyda mu się koleżanka!

Wołam Alę, wołam Franka:

Ulepimy dziś bałwanka - 

a właściwie - Bałwankową,

śnieżną, zimową królową!

Dzieci pracują ochoczo, 

bielusieńkie kule toczą!

Powstała z masy śniegowej,

śliczna postać Bałwankowej!

Od tej pory na podwórku,

nie ma bałwankowych smutków!

Każdy, bowiem, na tym świecie, 

chce przez życie iść w duecie!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.tapeciarnia.pl