Straszny krokodyl Zenon

STRASZNY KROKODYL ZENON!

Z cyklu: O misiu Marianie i koniu Stefanie...

 Miś Marian i koń Stefan wcześniej lekcje skończyli

i wrócić do domu na skróty postanowili!

Drogę wybrali przez las, co bagno skrywał.

Bali się troszeczkę, ale każdy to ukrywał.

Idą leśną ścieżką, jagody zrywają

i jak to zwykle bywa głośno rozmawiają:

Stefciu kochany mam wielką nadzieję,

że nie spotkamy Zenona, co postrach sieje!

Oj, ja słyszałem wiele o tym Zenku:

Straszny to potwór z maczetą w ręku!

Krokodyl Zenek się nie wzrusza

i łapie wszystko co się porusza!

Tak! Tak! On łapie małe misie w mieście

i zapieka je z futerkiem w drożdżowym cieście!

Z węży jadowitych nosi dziwne szelki,

a przy koszuli ma z dżdżownic pętelki!

Podobno czapkę nosi z mysiego futerka,

a pompon na niej z wróbelka co ćwierka!

Tak się w rozmowie obaj zatracili,

Zenona za drzewami nie zauważyli!

Krokodyl Zenek od rana w lesie,

uprawiał jogging w pasiastym dresie.

Przez jakiś czas podsłuchiwał chłopaków,

w końcu postanowił wyskoczyć zza krzaków:

Oj chłopcy! Nigdy się tak nie ubawiłem!

Ze śmiechu prawie się udusiłem!

Czy ja wyglądam na mordercę,

co nosi maczetę w ręce?

Skąd te wszystkie opowieści?

W głowie mi się to nie mieści!

W mieście mnie nie znają,

a takie kłamstwa opowiadają!

Sam mieszkam w lesie obok bagna,

bo lubię zapach tego mokradła!

Stary już jestem i unikam hałasu,

dlatego wyprowadziłem się do lasu.

A was do siebie zapraszam z rodzicami,

na przepyszne ciasto z leśnymi owocami!

Marian i Stefan zamarli z wrażenia!

Nie spodziewali się takiego zaproszenia!

Marian pierwszy z siebie słowa wydusił,

chociaż trzy razy się przy tym zakrztusił:

Panie Zenku przeprosić chcemy,

a z rodzicami na pewno przyjdziemy!

Zenon uścisnął dłonie chłopakom,

a na odchodne dał im radę taką:

Zanim komuś etykietę wystawicie,

poznać go powinniście należycie!

Uderzenie słowem bardziej i dłużej boli,

niż jak ktoś wam kijem tyłek mocno złoi!

Tekst: Ewa Dafner

Grafika: www.canstockphoto.com